Sorry, mevrouw Brigitha

U bent de eerste die men had moeten opnemen in de Wall of Fame mevrouw Brigitha!

Het is een mooi en respectvol initiatief van de gemeente Almere: de Wall of Fame die werd onthuld door de wethouder. Deze muur bevat foto’s van Almeerse sporters die Europees, Wereld- of Olympisch kampioen zijn geworden. Of sporters uit de stad die topprestaties hebben geleverd op internationaal niveau.

Leuk idee?
In de Wall of Fame is nog geen plekje ingeruimd voor Enith Brigitha. Het zwemfenomeen uit Almere Haven die tijdens de Spelen in 1976 een bronzen Olympische medaille won terwijl ze het moest opnemen tegen Oost-Duitsers die – stijf van de doping – het goud en zilver stalen. Brigitha was de eerste gekleurde zwemster ter wereld die Olympisch eremetaal veroverde.

Waardering
Mevr. Brigitha liet weten dat het best wel zeer doet dat ze in Nederland niet de waardering heeft gekregen voor die Olympische prestatie. En ze voegde er aan toe dat ook vanuit Almere nooit erkenning was gekomen. Zonder wrok, in alle bescheidenheid, had ze zich daarbij neergelegd.

De onthulling van de Wall of Fame had nu een charmante mogelijkheid voor Almere geweest om een beetje eerherstel aan de zwemster te geven. Maar ze is er dus niet in opgenomen.

Schaamrood
Het zou de initiatiefnemers het schaamrood op de kaken moeten bezorgen.
Neem Enith Brigitha morgen in de Wall of Fame op en stuur gelijk even een bosje bloemen naar deze vrouw die voor Nederland een historische prestatie leverde.

www.swimmingworldmagazine.com

We leven in extreem gevaarlijke tijden

Recente internationale voorbeelden laten zien hoe universiteiten en de academische vrijheid worden bedreigd door de opkomst van populistisch-rechtse politiek.

Van Bolsonaro in Brazilië tot Trump in de VS, van Orban in Hongarije tot Erdogan in Turkije.

Een soortgelijke ontwikkeling heeft zich ook in Nederland voorgedaan. Het ‘domme’ racisme en de klassieke vreemdelingenhaat van de NVU en Centrum Democraten hebben plaatsgemaakt voor het ‘intelligente’ racisme van Wilders en Baudet. Extreem-rechtse denkbeelden die voorheen alleen in de duistere krochten van het internet te vinden waren worden nu openlijk geuit. Zo kom je het idee dat ‘onze bevolking vervangen dreigt te worden’ niet alleen tegen in de manifesten van Anders Breivik en Brenton Tarrant, de aanslagpleger in Nieuw-Zeeland, maar ook gewoon via de publieke omroep in de zendtijd voor politieke partijen. De vraag is hoe lang we dat soort gevaarlijke denkbeelden nog onder de noemer vrijheid van meningsuiting blijven scharen.

Lijsten van ‘verdachte’ academici, het publiekelijk in diskrediet brengen van wetenschappelijke kennis en politieke aanvallen op financiering van onderwijs en onderzoek, worden gebruikt om de ruimte voor kritisch debat te vernauwen, minderheden en vrouwen verder te marginaliseren en de macht van de eigen partij te consolideren.

Neofascistische politiek in Nederland
Natuurlijk is Baudet geen dunne doordruk van de NSB. Er zijn voldoende verschillen die ook belicht zouden kunnen worden. Maar de politieke denkkaders en de retorica baseren zich op dezelfde principes. De koers van FvD is fascistisch. Plain and simple.

Wie wil begrijpen waarom Baudet en FvD onderdeel zijn van een neofascistische politieke golf mag zich dan ook niet blindstaren op de extreme, gemilitariseerde en antisemitische aspecten van het fascisme uit de jaren veertig. We moeten terug naar de jaren dertig, toen het fascisme in Nederland in volle opbouw en bloei was.

Nederlandse fascisten in Zaandam, april 1930. Tweede van links ANFB-voorman Jan Baars.

Net als toen zijn mensen vandaag onzeker geworden onder invloed van ontwikkelingen waarop ze geen greep hebben, en zijn ze ervan overtuigd dat de elite heeft gefaald.

Dus geen vergezochte vergelijkingen tussen de militaire esthetica van fascistische bewegingen destijds en de frontsoldaatmetaforiek van Baudet vandaag, hoe veelzeggend die ook is. De vergelijking zit dieper, niet enkel in de retorische overeenkomsten maar ook in de denkkaders en politieke strategieën.