Het zesjarige slachtoffer was toch al gay en dus wel gewend om misbruikt te worden

Twee rechtse rechters in Argentinië blijven gewoon zitten, na hun verwerpelijke uitspraak dat de verkrachting van een zes jarige jongen niet zo ernstig was, omdat hij toch al 'gay' was. De dader kreeg strafvermindering omdat volgens hen de jongen gewend was om misbruikt te worden en toch al homoseksuele neigingen had.

De rechters Horacio Piombo en Benjamin Ramon Sal Llargues verminderden de straf van Mario Tolosa, een voetbalcoach, die werd veroordeeld in 2010 voor het verkrachten van een zesjarig jongetje. Ze besloten om de smeerlap's gevangenisstraf te verlagen van zes jaar tot 38 maanden, met als argument dat het niet zo'n ernstig vergrijp was omdat de vader van de jongen het kind waarschijnlijk al zou hebben verkracht en dat het slachtoffer er daarom aan gewend was.

De Homo-emancipatie in Argentinië is best ver gevorderd vergeleken met andere landen in de wereld, maar conservatieven en anti-homo-groepen zijn constant bezig om dit te ondermijnen. Als belangrijke figuren als deze rechters kunnen blijven zitten, geeft dit deze groepen munitie voor hun anti-homo plannen.

Laten we er samen voor zorgen dat er niet nog meer mensen het slachtoffer worden van de anti-homo vooroordelen van deze rechters:
go.allout.org/en/a/judge-scandal

The New York Times: Argentine Judges Blasted for Another Sex Abuse Ruling

Het doelgericht dehumaniseren van een hele specifieke groep Nederlanders

Apartheid vs. Vrijheid door KrewinkelKrijst

KrewinkelKrijst.nl

Onze overheid gaat vanaf nu bepalen hoe wij ons moeten kleden. Daar komt het wel op neer. Over het ‘boerkaverbod’ waar het kabinet mee heeft ingestemd hadden VVD en PvdA in oktober 2012 al afspraken gemaakt in hun regeerakkoord. Het voorstel is anders dan het ‘Wetsvoorstel algemeen verbod op gelaatsbedekkende kleding' waar het eerste kabinet-Rutte met de extreem rechtse Wilders in januari 2012 mee instemde. Toen ging het om een uitgebreider verbod dat ook op straat zou gelden. Die keutel is voorlopig door het tegenstribbelen van de quasi socialisten in het kabinet even ingetrokken.

Volharden in Vuil Dehumaniseren
De VVD laat al snel weten dat dit een opmaat is naar een totaalverbod. Ze zijn tevreden met het beperkte ‘boerkaverbod’ en zien het als eerste stap naar een algehele ban van boerka’s en nikabs. Dat laat de Tweede Kamerfractie van de partij weten. Tweede Kamerlid van de VVD 'Bikini' Sjoerd:

“De boerka hoort niet thuis in Nederland. Als je je gezicht bedekt met een integraalhelm, bivakmuts of boerka, sluit je je voor de ander af. Veel mensen voelen zich daar onveilig bij. En het is ook onveilig, omdat je niet weet wie je voor je hebt.”
De Nederlandse Politiebond laat overigens weten dat de wet niets zal bijdragen aan de veiligheid.

Volgens de blanke Tilburger Sjoerd Potters geeft Nederland nu ‘een kraakhelder signaal’ af.

“Als je halsstarrig weigert je een beetje aan te passen en mee te doen in onze samenleving, dan heb je wel wat uit te leggen. Dat accepteren we niet.”

Waar gaat dit heen?
Net zoals het gebruik van het woord ‘kopvoddentax’ door Geert Wilders niet zo maar in een of andere onnavolgbare kronkel ‘grappig’ bedoeld was of een ‘verspreking’ was (De PVV-er zei het in de tweede kamer tijdens het debat heel bedachtzaam en met nadruk) maar het werd doelbewust gebruikt om bijna een miljoen mensen in dit land te ontmenselijken en als beesten af te schilderen. Het kabinet-Rutte kwam uiteindelijk met een zogenaamd ‘ingenieus plan': invoering van de 'boerkaboete'.
Het dehumaniseren van mensen middels taalgebruik is een van de eerste stappen op weg naar genocide. Daar kan men beter niet te lichtvaardig over denken.

Een overheid die consequent weigert mensen te vrijwaren van dit soort bedreigingen maar die zich wel druk maakt over de kledij van (een handjevol) mensen (en dan ook nog heel huichelachtig beweert dat ‘we in een vrij land wonen’) is een overheid die haar plicht verzaakt.

De solidariteit is niet het voortbrengsel, maar de moeder van de individualiteit, en de menselijke persoonlijkheid kan slechts in een menselijke maatschappij geboren worden en zich ontwikkelen.

Rijk der vrijheid

Alles van waarde is nutteloos. Nou, misschien ook niet. Maar de les waar ik het meest naar uitkijk, zal de leerlingen in ieder geval geen enkel direct rendement opleveren. ‘Ik heet Kimberly en mijn achternaam is van Doorn. Honderd gram wodka en een augurkje, alstublieft. Het station? Rechtdoor. Goedendag en tot ziens!’ En dat dan in het Russisch. In het Russisch? Ja, in het Russisch. De leerlingen kunnen ook tot tien, wat zeg ik, sinds kort tot twintig tellen. En vrij worstelen met het cyrillische alfabet.

Ieder jaar denk ik: Nou komt er niemand meer. Ik werf niet, praat er niet over, hang geen papieren op. Maar ieder jaar komt er wel weer een leerling langs die ernaar vraagt. En die weet er altijd weer twee of drie anderen bij te halen. Dit jaar zijn het één eersteklasser en vier derdeklassers die op maandagmiddag na school een uurtje langskomen. Geheel vrijwillig, op eigen verzoek, zonder enige dwang - het kan niet genoeg worden benadrukt.

Er hoeft geen orde gehouden, er hoeft niet terechtgewezen. Alle aanwezigen halen opeens dieper adem. Zij en ik zijn voor effe in het rijk der vrijheid. De leerlingen willen zinnetjes zeggen, tobbend en struikelend, en niemand is bang om belachelijk te worden gemaakt, want we zijn hier met nerds en losers onder elkaar. Er zijn verzoeknummers: 'Kunnen we vandaag eten leren kopen?' Nou, een brood, laten we daar eens mee beginnen. Alleen de scheldwoorden waar Joeri altijd om vraagt, probeer ik voor me uit te schuiven, want daar is mijn Russisch niet goed genoeg voor. De resultaten, zegt u? Vaak hebben ze een behoorlijk beeld van wat we de vorige week hebben gedaan en niet zelden hebben ze er behoorlijk wat van onthouden. Dat is bij echte lessen wel anders.

Dat halve uurtje is genoeg om even te gaan zwijmelen dat onderwijs zo hoort te zijn: bij elkaar zitten omdat alle aanwezigen iets willen leren. Kinderen zijn nieuwsgierig. Kinderen willen leren. Kijk maar! Kunnen we niet een enorme truc verzinnen om de gevangenisachtige kant van de school, ook bij belangrijke vakken overbodig te maken? Zo’n truc als waarvan we veertig jaar geleden droomden, zelf nog leerlingen op de middelbare school, toen we actie voerden om alles anders te krijgen, zonder enig idee hoe?

Door Wera de Lange , lerares Duits en mens & maatschappij op een vmbo horeca, brood en banket in Amsterdam.

Putintin

Equality