Belgisch minister beweerd dat moslims na de aanslag in Zaventem en Maalbeek straatfeesten hebben gehouden

Belgische minister Jan Jambon op het straatfeestje in een 'bepaalde wijk'

In Den Haag ging op 30 maart 2016 de conferentie Terrorisme, Israël en het Internationaal Recht door op initiatief van het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI). Prominent spreker was Belgisch minister van binnenlandse zaken Jan Jambon (Nieuw-Vlaamse Alliantie). Daar stelde hij dat na de aanslagen in Zaventem en Maalbeek 'in bepaalde wijken van Brussel straatfeesten waren, geen rouwfeesten. Straatfeesten!'

Natuurlijk heeft hij hiervoor geen bewijs.

Het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) is een van de vele zionistische organisaties die buiten Israël propaganda voeren voor het project van de uitsluitend Joodse staat Israël, voor de bezetting en voor de verdere kolonisering van Palestina.

Jambon herhaalde zijn beweringen over feestvierende moslims in een interview voor een Belgische krant. Daar had hij het dan weer over 'dansende moslims'. Tot nu heeft hij nog steeds niet het minste bewijs kunnen leveren voor die beweringen.

De Nieuw-Vlaamse Alliantie heeft niet alleen in België een deel van het terrein ingenomen dat het extreem rechtse Vlaams Belang bezette, ook internationaal zijn ze die racistische partij gaan aflossen bij Amerikaanse ultraconservatieve denktanks die pro-Israël zijn en prediken dat neo-koloniale oorlogen tegen de islam het imago van het koloniale Israël kunnen opkrikken.

Tendentieuze definities in Wikipedia-versies voor de term islamofobie

Op Wikipedia heeft het antimoslim klimaat in het publieke debat in Nederland zijn weerslag. Kijken we naar het verschil in definitie in Wikipedia-versies, de Engelse Wikipedia en de Nederlandse Wikipedia. In de Engelse staat: ‘Islamofobie wordt in het algemeen gebruikt om te verwijzen naar vooroordelen, haat en een irrationele angst of racisme tegenover moslims’(eigen vertaling). De Nederlandse Wikipedia stelde in september 2013 het volgende over islamofobie: ‘Het neologisme islamofobie is een denigrerende term die gebruikt wordt om angst voor de islam als onredelijk of ziekelijk te bestempelen’. Half november van hetzelfde jaar was deze tendentieuze definitie vervangen door meer neutrale bewoordingen: ‘Het neologisme islamofobie is een term die wijst op een ongefundeerde, irrationele angst voor islam en moslims. Vaak wordt dit gelinkt aan vooroordelen of discriminatie van moslims. Er bestaan verschillende definities van islamofobie. Het gebruik van de term wordt bekritiseerd omdat het critici te snel in een hoekje zou plaatsen’

Waar in Nederland word de islam het meest als een bedreiging gezien?

Moskeeën in gebieden waar relatief veel PVV-stemmers wonen, zijn vaker slachtoffer van geweld en agressie. Ook de opkomst van extreem-rechts is een van de oorzaken van de toename in agressie. Dat blijkt uit een rapport dat onlangs verschenen is.

Voor de universiteit van Amsterdam werd een jarenlang onderzoek naar geweld tegen moslims en moskeeën in Nederland gedaan. Eerder bleek al uit onderzoek dat 68 procent van de moskeeorganisaties (panden van islamitische organisaties) ooit agressie heeft meegemaakt. Bijna 40 procent van de moskeeën is slachtoffer. Het geweld varieert van ingegooide ramen tot daadwerkelijk fysiek geweld tegen leden van een moskee.

PVV
In het rapport staat te lezen 'dat in bijna alle gemeenten waar de moskeeën slachtoffer waren van geweld en agressie meer dan 10 procent van de kiezers op de PVV stemt. In bijna alle gemeenten waar de moskeeën geen incidenten meemaakten, stemt minder dan 10 procent van de kiezers op de PVV'.

Klip en klaar
'Er is gekeken naar factoren van risico en bescherming. Anti-islamuitingen van de PVV of rechts-extreme groepen komen in het onderzoek naar voren als risicofactoren.'

De onderzoekster gaf tijdens de presentatie van haar eerste rapport al aan dat het anti-islamklimaat in Nederland een van de oorzaken is van het geweld. 'Het zijn vaak jonge daders. Groepsdruk speelt een rol, maar breder gesproken is een van de oorzaken een algemeen antimoslimklimaat in Nederland. Dat wordt ook nog eens sterk bevorderd door de PVV. Zij duiken op iedere discussie. Dan krijg je vanzelf een basis waardoor anderen denken: dan kunnen we wel een steen door de ruit gooien.'

Breder
De oorzaak word wel breder dan de PVV getrokken. 'De islam wordt door veel mensen in Nederland gezien als een bedreiging. Het klimaat wordt ook versterkt door de extremistische islam en door de berichtgeving over criminaliteit onder jongeren'.

In het rapport valt verder te lezen dat veel factoren een rol spelen bij het geweld. Zo spelen betrokkenheid van een moskee bij de directe omgeving, het beeld in de media en de sociaal-economische omstandigheden van direct omwonenden een rol.

Monitoring Muslim Discrimination

Het onderzoek openbaart verscheidene getallen die gerelateerd zijn aan anti-moslim discriminatie. 39% van de 475 moskeeën in Nederland hebben discriminatoire agressie ondervonden, bijvoorbeeld brandstichting. 68% van moskeeorganisaties die een enquête invulden stelden dat zij te maken hebben met agressie, voornamelijk het ingooien van ramen. Dit veroorzaakte zowel materiële als psychologische schade aan deze specifieke moslimgemeenschappen. 85% van de moskeeën deed aangifte bij de politie, maar 51% vond dat ze niet geholpen of serieus genomen werden. Men kan derhalve stellen dat anti-moslim discriminatie een serieuze zaak is. Het onderzoek gaat vervolgens dieper in op de redenen achter de agressie. Redenen die worden genoemd zijn onder andere de weergave van moslims/islam in de media, een gebrek aan kennis over de islam onder het publiek en reacties op terroristische aanslagen.

Om een voorbeeld van treiteringen van moskeeën te noemen, tijdens de ochtend van 19 januari 2016 kregen islam beoefenaars een schok toen ze de volgende dreigbrief in de Gultepe moskee vonden:

'Jullie zijn het ondankbaarste en walgelijkste volk op de wereld! Eigen scholen, winkels, halal-slagers... want Nederlands is niet goed genoeg voor jullie kakkerlakken. Het is klaar nu... Ga weg als je wilt blijven leven. Iedereen haat jullie inmiddels. Geen brandweer wil jullie redden uit een vuur. Geen politie zal jullie redden in nood. Geen ziekenhuis, geen dokter zal jullie willen genezen. En de apothekers... geven jullie foute medicijnen - steeds andere pillen, zodat jullie nog zieker worden... Jullie kunnen niemand meer vertrouwen. Dus ga weg, nu het nog kan, want de dood is in jullie moskee! In elke moskee zal wind komen, terwijl de ramen en deuren dicht zijn! Dat is de dood!! It's PayDay!'

Sommigen zullen redetwisten over het feit dat discriminatie 'normaal' is, aangezien het bijna overal plaatsvindt en van verschillende etnische groepen of beoefenaars van godsdiensten. Niettemin is het 'klip en klaar' dat discriminatie van moslims aan het stijgen is sinds de 9/11 aanslagen en de aanslagen daarna in het westen. Als we onze ogen hiervoor sluiten, zullen we misschien opnieuw een raciaal en religieus gemotiveerde pogrom op een bepaald moment doormaken - en deze keer zullen de moslims het doelwit zijn. Gelukkig zijn er vele Nederlandse burgers die respectvol, netjes, behulpzaam en begripvol met elkaar omgaan. Toch is het verontrustend dat "moslims/islam, asielzoekers en buitenlanders" bovenaan de lijst met zorgen staan, terwijl de werkelijke dreiging tegen de Nederlandse burgers en wereldburgers van dezelfde mensen en instituten komt die hen aanmoedigen om haat te voelen voor moslims.

Wilders laat zich gebruiken als een pion met verschrikkelijk haar. Met zijn beweging is hij nuttig om mensen onwetend te houden over belangrijke zaken, om ze te laten geloven dat ze vrijheden hebben, ondertussen heeft hun overheid zich in werkelijkheid ontdaan van bijna alle vrijheden. Wilders' taak is wellicht het inboezemen van onnodige angst en haat bij mensen en zo het verdeel en heers plan van de 'elite' te bevorderen. Wat is nog beter dan het afschuiven van schuld door een minderheidsgroep te beschuldigen waarvan om u de waarheid te zeggen geen of weinig dreiging uitgaat?

De crisis is een bewuste strategie voor sociale afbraak

De wereld verkeert vandaag in een diepe crisis. Tegelijk wil men ons doen geloven dat het neoliberale groeimodel het enig mogelijke is.

De huidige crisis is heel anders dan vorige crisissen omdat hij een alles omvattend en permanent karakter heeft aangenomen en zo ook de verklaring geworden is voor alles wat slecht gaat: de salarissen worden ingeperkt omdat het crisis is. De pensioenen gaan omlaag, omdat het crisis is. De gezondheidszorg wordt geprivatisserd, omwille van de crisis.

De hele sociaal-democratie in Europa wordt afgebouwd in naam van de crisis. Een crisis die voorgesteld wordt als een schuldencrisis van de soevereine staten maar die in feite een financiële crisis is van een systeem dat volkomen kleptocratisch en crimineel is. Een crisis veroorzaakt door een gedereguleerd financieel kapitaal dat speculeert met de miserie van de mensen. Hoe meer landen er bankroet gaan, hoe meer dit systeem zich verrijkt.

Het kapitalisme laat zijn ware aard zien en die is destructief.
Na de tweede wereldoorlog is er een spanning gegroeid tussen democratie en kapitalisme. Zo lang het financiële kapitaal gereguleerd was en er publieke dienstverlening was door de staat, had je een klimaat waarin de sociaal-democratie kon gedijen. Maar dat pact tussen democratie en kapitalisme is sinds de val van de Muur verbroken. Er is vandaag niets meer dat het kapitalisme aan banden legt, het laat zijn ware aard zien en die is destructief: het vernietigt de rechten van mensen, hun toekomstperspectieven, de natuur, en dit enkel met het doel om meer winst te maken.

Het enige waar het kapitalisme nog bang van moet zijn, is van zichzelf, van zijn eigen destructieve logica. In de politiek van vandaag is alles te koop en lobbygroepen zetten de democratie onder druk.

Dominantie van de biotechnologie
We zien het marktdenken in het onderwijs. Kennis moet geld opleveren. Universiteiten investeren veel meer in biotechnologie dan in humane wetenschappen omdat dit meer opbrengt. Maar de impact daarvan op de samenleving is nauwelijks te schatten. Ook het Europese programma Horizon 2020 is een voorbeeld van die dominantie van de technologie.

Natuurlijk
Het kapitalisme verlegt vandaag een volgende grens en speelt met de draagkracht van de natuur. Hoezeer de natuur onder druk staat zien we voortdurend in de extreme natuurrampen. Ook daarin speelt de ongelijkheid: in de VS is er geld om de schade van Katrina te herstellen, Bangladesh heeft geen geld om zijn inwoners te beschermen. De vernietiging van de natuur betekent de vernietiging van de bestaansmiddelen van talloze mensen op het platteland. Die worden dan ook nog eens onder druk gezet door grote megaprojecten zoals stuwdammen en ontginnings-projecten. Met geweld worden ze van hun grond verdreven.

Devaluatie van de arbeid
Er gaapt een steeds grotere kloof tussen betaald en onbetaald werk. Arbeid was in de Europese samenlevingen het instrument om toegang te krijgen tot burgerschap. Op basis van hun arbeid kregen ze ook rechten en professionaliseerden ze zich. Vandaag is werk - als een instrument voor burgerrechten - volkomen geërodeerd. Werk wordt precair en vakbonden worden afgebouwd.

70 procent van de wereldeconomie is informeel en er gaapt een steeds grotere kloof tussen betaald en onbetaald werk. Een jonge afgestudeerde die uren, dagen en nachten doorbrengt met CV’s klaar te maken en te solliciteren, accumuleert niet-betaald werk. Al de uren dat je onderweg bent naar je werk en in de file zit, is onbetaald werk. Je bent geen 8 uur per dag met je werk bezig, maar 12 of 14 uur.

Criminalisering van het sociaal protest

Meer en meer vaardigen regeringen wetten uit die mensen verbieden om nog op straat te komen, zelfs voor vreedzame protesten. In Latijns-Amerika beroepen regeringen zich op de antiterrorismewetten om protesten van inheemse volkeren tegen de invasie van multinationals in hun territoria te blokkeren.

Groei van het cognitief racisme
Een ware bedreiging is de kolonisering van de hoofden en van alles wat anders is. Het racisme neemt vandaag nieuwe gedaantes aan. Er groeit een cognitief racisme, geen racisme van de huidskleur maar voor andere visies. Islamofobie is zo’n racisme. Racisme is meestal een reactie ten aanzien van iemand die je ofwel als minderwaardig beschouwt, ofwel als gevaarlijk. En meestal alle twee.


Het neoliberalisme laat geen ruimte voor sociaal beleid. Rapporten van de grote bedrijven stellen zelf publiekelijk dat de lucratieve markten van de toekomst in het domein van de gezondheidszorg en het onderwijs moeten gezocht worden. De privatisering zal verder oprukken en men begint bij de zwaksten, in casu Griekenland, maar die trend zal zich ook doorzetten in Frankrijk, Duitsland en de landen van Noord-Europa, dat leidt geen twijfel.

De crisis is een bewuste strategie om het sociale beleid kapot te maken, te beginnen bij het zwakste land. Het probleem is dat de schuldenlast in Griekenland vandaag groter is dan toen de crisis begon. Moest Europa echt een politiek-economische unie zijn, dan zou het probleem Griekenland niet bestaan.

Griekenland staat voor slechts 2 procent van de euro-economie. Als de Griekse crisis als ons gezamenlijk probleem zou opgenomen worden, zou er geen probleem zijn. Maar Duitsland wil zijn banken redden, vooral de Deutsche Bank, die voorheen geld aanbood aan Portugal, Spanje en Griekenland, om Duitse wagens mee te kopen: Mercedes-Benz, VW, Audi.

De voorbije jaren heeft de linkse tegenbeweging die van onderuit werd opgebouwd, om tal van redenen veel aan kracht verloren. De financiële crisis en de antiterrorisme-wetten hebben daar mee voor gezorgd. Door die wetten wordt het bijna onmogelijk om mensen uit het Midden-Oosten op het volgende Wereld Sociaal Forum in Quebec te hebben. Een andere reden is dat ook de progressieve bewegingen in Latijns-Amerika, die in het zog van die Wereld Sociale Fora zijn ontstaan, vandaag in crisis verkeren: Argentinië, Brazilië, Venezuela. Ook Ecuador zal binnenkort de impact voelen.

Te veel factoren samen maken dat de tegenbeweging vandaag een heel moeilijk moment doormaakt. Het eerste decennium van de 21ste eeuw was een periode van offensieve strijd in Latijns-Amerika. Vandaag is de regio terecht gekomen in een situatie van proberen te behouden wat ze hebben veroverd. Er zijn nog tal van initiatieven bezig, maar de druk van het eenheidsdenken is zo groot. Vandaar het belang om niet alleen alternatieven te bouwen, maar ook om een alternatief denkkader te hebben waarin al die alternatieven legitimiteit krijgen, vanuit een ander waarden-patroon.

We moeten ruimte creëren voor alternatieven. Trouwens, je ziet ook dat het kapitalisme nooit alles in zijn greep kan hebben, anders had er niet zoiets ontstaan als Podemos of de overwinning van Syriza.

Als we niet bouwen aan interculturele relaties en als we alle diversiteit vernielen en onze macht gebruiken om onze positie steeds door te drukken en op te leggen, met een visie die enkel gericht is op de markt en op een neoliberal model, dan betekent dat gegarandeerd oorlog.

VVD minister schreef welbewust een gat in de wet waardoor bedrijven belasting kunnen ontwijken

Kijkend naar de inkomsten van de staat zien we dat het bedrijfsleven in 2000 veel meer winstbelasting betaalde, en dat in 2013 het verschil volledig van de loonbelasting afkomstig is

De OESO, de club van rijke landen, denkt dat landen er miljarden aan belastingen door zijn misgelopen: mismatches met hybride leningen. Als dat saaier klinkt dan een telefoonboek - dat is het ook. Mismatches met hybride leningen zijn echt stomvervelend. Maar ze zijn ook verdomd belangrijk. Want het zijn belastinglekken als deze die Nederland zo’n gewilde vestigingslocatie maken voor belastingschuwe bedrijven.

En al beweerden opeenvolgende staatssecretarissen en ministers van Financiën dat Nederland geen belastingparadijs is, de geschiedenis van de hybride mismatch laat zien hoe Nederland belastingontwijking mogelijk maakte.

Dit is hoe de Nederlandse regering een gat in haar wet schreef, om vervolgens elke poging uit Europa om dit gat te dichten te frustreren:
Een korte cursus belasting ontwijken met hybride leningen. Wat je moet weten: de hybride lening is eigenlijk de konijneend Is het een konijn of zie je een eend? onder de financiële instrumenten. De ene belastingdienst ziet het als een lening, de ander als kapitaal. De ene belastingdienst kwalificeert betalingen als rente, de ander als winstuitkeringen.

Dat levert problemen (of mogelijkheden, mocht je een fiscalist zijn) op. Want stel: een Nederlands bedrijf verstrekt zo’n konijneendlening aan een Frans bedrijf. Dat Franse bedrijf betaalt volgens de Franse belastingdienst rente over een lening, een kostenpost die je kunt aftrekken van de winstbelasting. Het Nederlandse bedrijf op zijn plaats noemt het bedrag geen ‘rente’ maar winstuitkeringen uit kapitaal, inkomsten die je in Nederland niet hoeft mee te tellen voor je winstbelasting.

Eindresultaat: je betaalt in beide landen geen cent aan de belastingdienst.

Precies om die reden adviseerde een Nederlandse commissie van belastingexperts in 2001 om ‘onwenselijk gebruik’ van hybride leningen tegen te gaan. Kabinet-Paars II volgde dat advies en schreef een antimisbruikbepaling om ‘te voorkomen dat belastingplichtigen welbewust inspelen op [internationale] kwalificatieverschillen.'

Het viel niemand echt op, maar vijf jaar later besloot het kabinet-Balkenende II, met als minister van financiën de VVD-er Gerrit Zalm, plotseling de maatregel terug te draaien. In de 'Wet werken aan winst' werd onder het kopje ‘stroomlijning antimisbruikbepalingen’ het belastinglek heropend. Stroomlijnen betekende hier: afschaffen.

Geen Kamerlid vroeg of dit wenselijk was. Het debat ging vooral over de hoofdlijnen van de wet, niet over de exotische passage op pagina 56 van de memorie van toelichting, waarin minister Gerrit Zalm (VVD) en staatssecretaris Joop Wijn (CDA) van Financiën aangaven de antimisbruikbepaling van vijf jaar geleden te schrappen.

Fiscalisten waren wél wakker. De hybride lening werd een erg populair fiscaal modeartikel. In glossy brochures adviseerden gerespecteerde belastingadviesbureaus van o.a. Baker McKenzie en ABN Amro voor ‘fiscale arbitrage’ (dat is een net woord voor belastingontwijking) met hybride leningen. De Netherlands Foreign Investment Agency, een onderdeel van het ministerie van Economische Zaken, noemde het belastinglek ‘een reden om in Nederland te investeren.’

Terwijl in Nederland het belastinglek officieel werd heropend, begon in Europa de discussie over het dichten van dit soort belastinglekken.

Voor het uitbannen van onzalige belastingpraktijken was in 1998 een officieel overlegorgaan opgericht - de Primarologroep - waarin belastingambtenaren uit alle Europese lidstaten samenkwamen. In dat gremium vonden lange discussies plaats over stomvervelende onderwerpen als Luxemburgse 1929 holdings, inbound profit transfers en CFC-regels.

Uit vorige maand openbaar gemaakte notulen blijkt zelfs dat al in april 2006 gesproken werd over dit onderwerp. De commissie constateerde dat ‘in sommige gevallen lidstaten welbewust wetgeving introduceren die belastingconstructies [met hybride leningen] mogelijk maken.' Daar moesten die lidstaten wat aan doen, stelde de groep.

Nederland had hier lak aan: het jaar daarop schrapte het de antimisbruikbepaling en maakte dit soort belastingconstructies weer mogelijk.

Intussen wilde de Primarologroep hybride leningen op zijn agenda zetten. Het enige land dat hier fundamenteel op tegen was? Nederland.

Toen het onderwerp toch op de agenda kwam, werkte Nederland een oplossing tegen. Met Luxemburg, dat de konijneendlening ook had toegevoegd aan zijn toch al indrukwekkende belastingmijdende repertoire. Het overlegorgaan had volgens Nederland niet het recht lidstaten te vertellen of het een konijn of een eend was. Als er geen belasting werd betaald, dan was dat ‘beleid’ en niet ‘schadelijke belastingconcurrentie.'

In 2013 schrijft staatssecretaris van Financiën Frans Weekers aan de Tweede Kamer precies het omgekeerde. Fiscale spielerei met hybride leningen was ‘geen specifiek Nederlands onderwerp,' maar ‘vergt een internationale aanpak met multilaterale maatregelen.' Op dat moment frustreerde Nederland al vijf jaar een Europese oplossing.

Uiteindelijk legt Nederland het toch af. In 2014 komt er een wijziging van de Europese richtlijnen: lidstaten moeten verplicht een antimisbruikbepaling in hun wet opnemen (eigenlijk zoals Nederland die in 2002 al eens had). Daarmee is dit lek - in ieder geval binnen Europa - gedicht.

Wat deze geschiedenis laat zien: Nederland heeft geen schone handen. Hoe vaak ministers en staatssecretarissen ook mogen beweren dat we geen belastingparadijs zijn.

Als je welbewust een gat schrijft in je belastingwet, je eigen ministerie van Economische Zaken dolenthousiast ‘investeerders’ probeert aan te trekken met dit gat, je in de Tweede Kamer pleit voor een Europese oplossing, maar je vervolgens jarenlang verzet tegen een Europese oplossing - dan heb je geen schone handen.

Dan ben je een belastingparadijs.

Wij tolereren intolerantie niet, behalve onze eigen intolerantie voor de intolerantie van onze tolerantie.

Halve Zool-stra

Citaat van de Russisch-Oekraïense schrijver Andrey Kurkov: 'Mensen die in hun genen de herinnering meedragen aan lijfeigenschap, dromen ervan om slaven te bezitten. Zij die de herinnering bewaren aan vrije mensen, dromen van vrijheid voor iedereen.'