Frantz Fanon was een Frans psychiater, schrijver, Pan-Afrikaans denker en vrijheidsstrijder in Algerije. |
Hij is vooral bekend van zijn boeken. Zijn eerste boek, Zwarte huid, blanke maskers, gaat over de psychologische gevolgen van kolonisatie en onderdrukking. Met zijn tweede boek, De verworpenen der aarde verkreeg hij wereldwijde faam als inspiratiebron voor vrijheidsstrijders in de derde wereld. Fanon stelt zich niet tevreden met nationale of economische onafhankelijkheid, maar predikt een integraal herontwaken, ook in cultureel en intellectueel opzicht. Fanon geldt als belangrijke inspiratiebron in de postkoloniale stroming.
Het postkolonialisme is een stroming binnen de geesteswetenschappen, literatuur en politicologie die ageert tegen het westerse kolonialisme en de overblijfselen daarvan na de dekolonisatie. Een belangrijk middel hierin is de deconstructie van koloniale discoursen en met name de identificatie en kritiek op koloniale begrippenparen als westers/oosters (zie oriëntalisme) en de vervanging daarvan door een systeem van verschil en pluraliteit. Hierin is het sterk verwant aan het poststructuralisme en de postmoderne filosofie.
In de literatuur uit zich het postkolonialisme door het 'terugschrijven' aan de koloniale overheersers (met een term van Salman Rushdie): het schrijven van eigen literatuur en geschiedenis, veelal in de taal van de kolonisator.
Andere belangrijke postkoloniale denkers zijn/waren Homi Bhabha, Edward Said en Gayatri Spivak.
Tula |
Jean-Jacques Dessalines, Keizer van Haiti |