Geen ruimte voor racisme!

Nederland heeft een racismeprobleem en het wordt hoog tijd de strijd ertegen weer serieus te nemen. Hier drie redenen om mee te doen met de demonstratie op 22 maart in het kader van de internationale dag tegen racisme.

1. Racisme is een veel te alledaags verschijnsel
De ontwikkelingen rond racisme in Nederland geven een dubbel beeld.Enerzijds lijkt het racisme onder de bevolking als geheel af te nemen.Het Sociaal Cultureel Planbureau publiceerde in december een onderzoek dat liet zien hoe steeds minder mensen in Nederland moeite lijken te hebben met het grote aantal verschillende nationaliteiten in Nederland. In 2002 gaf bijna de helft van de ondervraagden aan hiermee een probleem te hebben, terwijl dit nu minder dan een derde is.

Tegelijkertijd zien we dat de racistische minderheid verder verhardt. Uit cijfers van het Verwey-Jonker Instituut blijkt dat het aantal racistische incidenten in 2012 met een kwart is toegenomen ten opzichte van 2011.

Dezelfde verharding zien we ook uit de reacties op Quinsy Gario en Anouk. Vorige maand kwam daar de 17-jarige diabetespatiënt Yosra bij. Zij werd vorige maand aangehouden in een Hema omdat ze voor een junk werd aangezien toen ze in een pashokje insuline spoot.

Onder druk van publieke woede bood de Hema een week later excuses aan voor de arrestatie. Op een onlineforum schreef een collega van de beveiligers over de arrestatie: ‘Echt weer zo een buitenlander streek. Als het aan mij zou liggen komen ze de winkel niet eens meer binnen.’

Maar het probleem gaat verder dan individuele opvattingen van beveiligers. Toen Yosra op het politiebureau haar medicijnen liet zien zei een agent: ‘Dat is vast een truc om eerder weg te mogen uit de cel. Dat doen veel allochtonen.’

De politie zegt dat dit gelogen is, maar hun geschiedenis spreekt tegen hen. Het incident komt maanden na het nieuws van oud-agenten dat de Haagse politie in de Schilderswijk structureel racistisch geweld gebruikt tegenover (al geboeide) arrestanten. Doordat korpsleiding en VVD-burgemeester van Aartsen stil blijven, groeit het zelfvertrouwen van racistische agenten. Zij worden nog eens gesterkt in hun ideeën door de politiek.

2. Gevestigde politiek is onderdeel van het probleem
De PVV is in peilingen even groot als de PvdA en VVD samen. Maar racistische opvattingen worden ondertussen door het hele politieke spectrum omarmd. Een initiatief in Amsterdam om de opkomst tijdens gemeenteraadsverkiezingen te verhogen onder ‘jongeren, internationals en allochtonen’ werd na een mediastorm aangepast. Het argument was dat de campagne vooral de PvdA stemmen zou opleveren. CDA’er Marijke Shahsavari is bang voor een grotere verkiezingsopkomst: ‘Als een etnische groep plotseling massaal gaat stemmen is de verkiezing geen afspiegeling van de samenleving meer.’

Maar de PvdA gebruikt evengoed rechtse retoriek om stemmen te winnen. In een interview met de NRC zei voorzitter van de deelraad van Amsterdam Nieuw-West, Baâdoud, dat de oorsprong van criminaliteit ‘bij de opvoeding ligt’. Hij heeft aan minister Hennis-Plasschaert voorgesteld een legerkazerne in zijn wijk neer te zetten om Turks-Nederlandse jongeren ‘discipline’ bij te brengen. Bij Baâdoud geen woord over de werkloosheid die bij dezelfde jongeren in Nieuw-West boven de veertig procent ligt. Zo gebruiken politici racisme om mensen te verdelen en de aandacht af te leiden van werkelijke problemen.

3. Om het momentum rond racisme te vertalen naar de straat
Door het moedige werk van zwarte activisten is racisme weer onderwerp van discussie geworden. Dit is een positieve ontwikkeling, maar om verandering af te dwingen moeten we de druk op politici opvoeren. Op zaterdag 22 maart wordt er in Amsterdam gedemonstreerd in het kader van de internationale dag tegen racisme de dag ervoor. Die dag werd uitgeroepen door de Verenigde Naties in reactie op de protesten tegen de pasjeswetten in Sharpeville, Zuid-Afrika, waarbij 69 mensen werden gedood door politiekogels.

Vorig jaar op 23 maart gingen meer dan 3000 mensen de straat op tegen het Nederlandse vluchtelingenbeleid. De coalitie die dit organiseerde bestond naast vluchtelingen zelf uit meer dan tachtig organisaties: linkse partijen en organisaties, vakbonden, kerken, moskeeën en vluchtelingenorganisaties. De doelen van groepen liepen hierbij uiteen van het opheffen van elke vorm van migratiebeperking tot het eisen van een ‘humaner’ asielbeleid.

Met een grote en brede demonstratie op 22 maart tegen racisme wordt niet alleen de politiek onder druk gezet, maar komt men ook in contact met veel meer mensen die in actie willen komen tegen racisme. De oproep van het 21 maart Comité combineert een brede analyse over de opkomst van extreemrechts in Europa aan concrete eisen uit campagnes rond bijvoorbeeld etnisch profileren en Zwarte Piet.

Locatie: Beursplein, Amsterdam • Aanvang: 13.00.

Onbeantwoorde liefde

Nigel Farage, van de Britse eurosceptische politieke partij, UKIP,  zegt samenwerking met Wilders uit te sluiten. Hij verwijt Geert Wilders inconsequent te zijn in zijn anti-Islam standpunten.

‘Ik bespeur een tegenstrijdigheid bij Wilders. Hij zegt dat hij voor vrijheid van meningsuiting is. Hij beroept zich op dat recht en niemand mag hem dat ontzeggen, nergens en nooit. Maar meteen daarna zegt hij dat hij de koran in Nederland wil verbieden. Je kunt niet voor vrijheid van meningsuiting zijn en tegelijk anderen willen muilkorven. Dat is inconsequent.’

De toenadering van Wilders naar het Front National van Jean-Marie Le Pen vind Ferage totaal onacceptabel.

Op 13 september 1987 bagatelliseert Jean-Marie Le Pen de dood van zes miljoen Joden in de Holocaust: ‘Ik stel mezelf verschillende vragen. Ik zeg niet dat de gaskamers niet bestaan hebben. Ik heb ze zelf niet gezien. Ik heb de vraag niet specifiek bestudeerd. Maar ik geloof dat het maar een detail is in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog.’

07 mei 2014

Joodse vrienden van Wilders: Geert op glijdende schaal
Geert Wilders wil Europese samenwerking met extreemrechtse en openlijk antisemitische partijen als het Franse Front National en de Oostenrijkse FPÖ en daarmee 'verloochent hij zijn principes'.
www.rtlnieuws.nl
nos.nl

Zwitsers kiezen voor beperken immigratie

Tekening door Ruben L. Oppenheimer

De conservatieve Zwitserse Volkspartij (SVP) nam het initiatief voor een volksraadpleging omdat zij zich zorgen maken over 'massa-immigratie' uit de Europese Unie. Het referendum legde de vraag voor of er maximale aantallen per jaar moeten worden vastgelegd voor immigranten. De Zwitserse vertegenwoordiging bij de Europese Unie bevestigde zondag dat 50,3 procent van de stemmers vóór het beperken van immigratie vanuit Europa is.

De voorgestelde beperkingen staan haaks op het afgesproken vrij verkeer van personen dat de Zwitsers twaalf jaar geleden hebben afgesproken met de Europese Unie. Nu dreigt een flinke ruzie. Elk jaar gaan circa tachtigduizend mensen in Zwitserland werken en wonen en driekwart van hen komt uit de EU.

Tegenstanders voerden aan dat een 'ja' zou leiden tot een ontwrichting van alle met de EU gemaakte afspraken. Dit zou een zware economische klap kunnen betekenen voor Zwitserland, dat de Unie als belangrijkste handelspartner heeft.

Nederland exporteert onder meer veel elektronica en chemische producten naar Zwitserland maar behoort niet tot de belangrijkste handelspartners van de Zwitsers. Na de buurlanden en de VS is Nederland de vijfde handelspartner voor wat betreft de Zwitserse invoer en de tiende voor wat betreft de uitvoer.

De President van Zwitserland, Didier Burkhalter, liet in een reactie weten dat de immigratiewetgeving niet direct op de schop gaat. Afspraken tussen Zwitserland en de EU over zaken als het vrije verkeer van personen blijven overeind ‘tot een nieuwe legale status vastgesteld is’, luidde een verklaring van de Federale Regering, die gaat uitzoeken wat de uitslag van het referendum van zondag betekent voor het EU-beleid van het land.

De regering benadrukte dat nog niet is afgesproken hoe hoog de immigratielimieten worden. Er staat evenmin vast wie daarover beslist en volgens welke criteria. Daar moeten de regering en het parlement binnen drie jaar over beslissen.

Hannes Swoboda, een Oostenrijks lid van het Europees Parlement zei in een reactie: 'Voor ons is de relatie tussen de EU en Zwitserland één pakket. Als Zwitserland immigratie uit de EU wil beperken, zal het niet meer kunnen rekenen op alle economische en commerciële voordelen die het op dit moment geniet. We zullen niet toestaan dat ze alleen de krenten uit de pap krijgen.’

‘Wat de Zwitsers kunnen dat kunnen wij ook: immigratie beperken en uit de EU! Quotum voor immigranten. Fantastisch’, aldus een Twitterende PVV-er.

'Je stemt op de PvdA en je krijgt als extraatje de PVV'

Tijdens een bijeenkomst in Rotterdam benadrukt de voorzitter van het Landelijk Beraad Marokkanen, Mohamed Rabbae,  tegen geen enkele partij te zijn, uitgezonderd de PVV en Leefbaar Rotterdam vanwege hun racistische en discriminerende benadering van minderheden in Nederland.

‘Wie met deze partijen collaboreert, verdient onze totale boycot. Partijen die de rechten van de Marokkaans-Nederlandse burgers verkwanselen en daarmee ook de democratische rechtstaat aantasten, kunnen niet op onze steun rekenen.’

Dit zegt Rabbae met de gemeenteraadsverkiezingen van 19 maart 2014 in zicht.

‘De partijen die in Amsterdam om steun van de migranten en de Marokkaans-Nederlandse kiezers vragen, zullen duidelijk aan een aantal condities gevolg geven: geen retoriek maar wel concrete en controleerbare plannen om racisme en discriminatie in alle sectoren te bestrijden, de werkloosheid terug te dringen en de achterstand in het onderwijs aan te pakken. De zelforganisaties van migranten moeten in staat gesteld worden om de uitvoering van deze plannen te controleren.’

‘De PvdA minister van Sociale zaken, Asscher, is herhaaldelijk door de rechter teruggefloten na zijn plannen te korten op de kinderbijslag, weduwenuitkering voor kinderen en voor weduwen woonachtig in Marokko en Turkije. Toch blijft hij doorgaan met het uitvoeren van deze PVV-agenda. Met andere woorden: je stemt op de PvdA en je krijgt niet alleen de VVD, waar ze landelijk nu mee samen regeren, maar ook als extraatje de PVV terug.’

Rabbae tijdens een internationale dag tegen het racisme

‘Ik wil graag herinnerd worden als een persoon die vrij wilde zijn... zodat ook anderen vrij kunnen zijn.'

Op 1 december 1955 reed een 42-jarige Afro-Amerikaanse vrouw van haar werk als naaister naar huis op een stadsbus. Haar naam: Rosa Parks. Op die bewuste dag, op die bewuste bus, begon een nieuw tijdperk in de Amerikaanse zoektocht naar vrijheid en gelijkheid.

Rosa Parks zat net achter de 10 stoelen die gereserveerd waren voor blanken, in het deel van de bus waar gekleurde mensen mochten plaatsnemen, geheel volgens de heersende segregatie wet. Het was druk en in een korte tijd waren alle stoelen in de bus ingenomen. Toen er een blanke man opstapte drong de chauffeur er op aan dat de plaatsen achterin vrijgemaakt werden voor de blanke passagier. Mevrouw Parks weigerde haar stoel op te geven.

Hoewel zij lid was van de lokale burgerrechten organisatie, was dit een spontane, niet vooraf bedachte actie ingegeven door de onrechtvaardigheid van dat moment.

'I did not get on the bus to get arrested; I got on the bus to go home.' Rosa Parks tijdens een reconstructie van de dag waarop ze gearresteerd werd.

Ze werd gearresteerd en veroordeeld voor het overtreden van de wetten van de segregatie, bekend als de ‘Jim Crow wetten’. Hiertegen tekende ze bezwaar en hiermee stelde ze de rechtmatigheid van de segregatiewet ter disscussie.

Een actie groep begon op datzelfde moment een boycot tegen de busmaatschappij die opereerde in steden over het hele zuidelijke deel van de verenigde staten. De rassenscheiding in de bus was een dagelijkse confrontatie met de ongelijkheid in de Amerikaanse samenleving.

Omdat zo’n 75 procent van de passagiers die de busmaatschappij vervoerde Afro-Amerikanen waren vormde de boycot een ernstige economische strop voor het bedrijf, maar was ook een sociale bedreiging voor de blanke overheersers in de steden.

De naam van de actiegroep was ‘Montgomery Improvement Association’ en bestond uit lokale activisten en predikanten. Als hun leider kozen ze een jonge doopsgezinde predikant: Martin Luther King, Jr.

Aangewakkerd door de actie van Rosa Parks, duurde de boycot 381 dagen. Tot in december 1956 het Amerikaanse Hooggerechtshof bepaalde dat de segregatie wet ongrondwettelijk was en de Montgomery bussen geïntegreerd werden. De Montgomery Bus Boycot was het begin van een revolutionair tijdperk van niet-gewelddadige massale protesten ter ondersteuning van de burgerrechten in de Verenigde Staten.

Maxim Februari gebruikt Rosa Parks graag als voorbeeld om duidelijk te maken waarom anarchie zo belangrijk is: 'Als Rosa Parks de wet niet had overtreden, niet op haar stoel in de bus was blijven zitten, was ze niet gearresteerd. Dan was haar zaak niet bij het Hooggerechtshof gekomen en dan was de segregatie in de Verenigde Staten niet afgeschaft. Je hebt wetsovertredingen nodig om te kunnen beschaven. Om voortdurend bij te schaven.'

Jetzt Zeichen setzen ('Nu een punt maken')

De Joodse gemeenschap in Wenen heeft geprotesteerd tegen het door de extreem-rechte partij FPÖ georganiseerde Akademikerball, dat in Wenen werd gehouden. Het evenement wordt door velen gezien als een decadent feest voor Europa's extreemrechtse politieke elite. De kosten om hen te beschermen door 2000 politieagenten dit jaar waren om en nabij een miljoen euro gemeenschapsgeld.

Andreas Mölzer (FPÖ), Andreas Molau (NPD), Patrik Brinkmann (KES) und Matthias Faust (voorzitter DVU) op het bal in 2011.

Het bal is op zijn zachtst gezegd zeer omstreden. Naast de aanwezigheid van extreemrechtse kopstukken worden er schaamteloos variaties op SA-liederen gezongen. Tot 2010 waren tegendemonstraties nog verboden. Ondanks verzet van ondermeer organisaties van overlevenden van de Holocaust is het bal tegenwoordig niet meer tegen te houden. De FPÖ is de derde partij in het Oostenrijkse parlement en heeft ruim een kwart van de zetels in de Weense gemeenteraad en daarmee het recht om het presidentieel paleis voor dit soort evenementen te huren. Het management van de Hofburg verklaart niet verantwoordelijk te zijn voor de inhoud van evenementen van derden. Opmerkelijk is wel dat het feestje niet op de officiële evenementenkalender van de Hofburg staat. Misschien schaamt men zich toch een beetje.

In een open brief schreven 6 Holocaustoverlevenden het onverteerbaar te vinden dat de Hofburg, het oudste bestaande paleis van de stad en de officiële residentie van de Bondspresident, 'nog altijd de deuren opent voor rechts-extremistische groeperingen uit Oostenrijk en heel Europa'. Hiermee zouden 'de slachtoffers van het nationaal-socialisme wederom worden bespot'.

Een groot deel van de oude binnenstad van Wenen was afgezet om botsingen tussen demonstranten en gasten van het bal te voorkomen.

Journalisten mochten dit jaar niet in de buurt van het festijn komen. Een enkele journalist die toch probeerde verslag te doen in de buurt van het festijn werd door de politie hardhandig aangepakt.

Onder het motto Jetzt Zeichen setzen ('Nu een punt maken') zijn er diverse grote protestacties gehouden. Er zijn zo’n zesduizend mensen de straat op gegaan.
Hierbij zijn zeker twintig mensen gewond geraakt, waaronder vijf politieagenten. Dat hebben lokale media gemeld.

De actievoerders hadden spandoeken met teksten als 'weg met de nazi's'. Ook gooiden demonstranten winkelruiten in en werd de politie met flessen bekogeld.

Same shit, different year
De nieuwe extreem-rechtse vrienden van Wilders
Protest tegen extreem-rechts bal